ارزیابی عددی پایداری تکیه گاه درزه دار سدهای بتنی دو قوسی بااستفاده ازروش اجزای مجزا

یکی از مهمترین شرایط انتخاب محل سدهای بتنی دوقوسی وجود تکیه گاههای سنگی با مقاومت و سختی زیاد است. یکی از خصوصیات توده سنگها وجود ناپیوستگی ها و درزه ها میباشد. تاثیرات خصوصیات مهم ناپیوستگی همچون میزان باز شدگی، زبری، سختی نرمال و برشی، شیب و جهت شیب، فاصله درزها و موقعیت قرارگیری آنها بر روی پایداری تکیه گاه سد، از نکاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد. در این میان اندر کنش رفتار هیدرولیکی و مکانیکی (هیدرومکانیکی) توده سنگ درزه دار باعث پیچیدگی بررسی پایداری سد می شود. بنابراین درطراحی سدهای بتنی دوقوسی درنظر گرفتن این تاثیر می تواند دقت محاسبات را افزایش دهد. برای تحلیل پایداری سد و درنظر گرفتن اندرکنش هیدرومکانیکی از نرم افزارهایی که بر اساس روش المانهای مجزا پایه ریزی شده اند استفاده می شود. از نرم افزارهایی که در سال های اخیر جهت تحلیل محیط های درزه دار استفاده می شود، نرم افزارهای دو بعدی udec و سه بعدی 3dec می باشد. در این تحقیق جهت بررسی تاثیرات رفتار هیدرومکانیکی روی تکیه گاه سدهای بتنی دو قوسی از نرم افزار سه بعدی 3dec استفاده شده است. جهت بررسی مسئله فوق مشخصات هندسی و پارامترهای هیدرولیکی و مکانیکی محلی سد سیمره و تاثیرات این مشخصات بر روی پایداری آن مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین مقادیر مربوط به لغزش و بازشدگی و گسترش آنها و میزان نشت آب از میان درزه ها و تاثیرات آن در پایداری کلی تکیه گاهها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحلیل ها نشان دادند که اندرکنش هیدرومکانیکی باعث افزایش تنشهای داخلی تکیه گاه سنگی سد شده وهمچنین موجب ایجاد جابجایی و لغزش در تکیه گاه ها و پی سد می شود و نشت آب افزایش یافته و ایمنی سد در حدود 10الی 15 درصد کاهش می یابد. آنالیز ها نشان می دهند که نصب پرده آببند علاوه بر کاهش نشت آب در کاهش جابجایی ها وتنش ها ی تکیه گاه های سد موثر بوده و باعث افزایش ایمنی سد می شود.